Review: Bayonetta – In het action genre zijn er een aantal grote namen en één van die namen die zeker niet mag ontbreken is Devil May Cry. Toen Sega aankondigden dat ze een nieuwe IP aan het maken waren onder leiding van de maker van deze serie Hideki Kamiya, trok dat uiteraard onze interesse. Het uiteindelijke product is Bayonetta, een game waarin een heks het opneemt tegen de krachten van de hemel. Blijft deze heks vliegen of verdwijnt deze creatie rechtstreeks in de ketel? Je leest het in deze review!

Wait… what just happened?

De game speelt zich af in Vigrid, een fictieve stad in Europa. Hier bestaan twee clans die ruzie met elkaar kregen en dit escaleerde tot een grote oorlog. Beide clans werden nagenoeg bijna totaal van de kaart afgeveegd. Jij bent Bayonetta en wordt 500 jaar later in een kist op de bodem van een meer wakker en je kan je niks meer herinneren over je verleden, dus ga je op zoek naar je geheugen. Ondertussen proberen de engelen uit de hemel je tegen te houden om een onbekende reden die zich later in het verhaal zal verklaren. Het flinterdunne verhaal is echter alleen aanwezig om een soort van reden te geven waarom al het grafisch geweld om je heen gebeurt, want zelfs na het einde van de game zijn er nog veel dingen een beetje vaag. Je zult je af en toe afvragen waarom alles om je heen gebeurt, maar deze gedachte verlaat je al snel genoeg wanneer je aan de slag mag met het goddelijke vechtsysteem dat je voorgeschoteld krijgt.

Slaan, schoppen en herhalen

Het gaat in een pure action game als Bayonetta natuurlijk om de gameplay en de combo’s die je uit je mouw kunt schudden. De basis van de gameplay in Bayonetta is ongelooflijk simpel. Je hebt drie aanvalsknoppen: één waarmee je het wapen in je armen bedient, één voor de wapens die aan je voeten zitten en één waarmee je los kan schieten. De laatste is echter niet nodig om combo’s te maken, daar gebruik je alleen maar de eerste twee knoppen voor. Dit klinkt misschien karig, maar de lijst met combo’s die je kan uitvoeren is alles behalve kort. Elke combo is haalbaar, al vereist de ene net iets meer oefening dan de andere, ook al zijn de combinaties goed verdeeld.

Je begint de game met de standaard wapens van Bayonetta, haar vier trouwe guns, één aan elk been en elke hand. Hiermee is een flinke lijst met combo’s uit te voeren. Later zal je echter andere wapens verkrijgen door het verzamelen van LP’s die verspreid liggen door het spel. Voor elk wapen zijn er weer andere combo’s en het ene wapen is beter geschikt voor de ene vijand dan de andere. Zo zal je onder andere een zweep krijgen die handig is voor langere afstanden, maar ook een katana waarmee je snelle aanvallen kan uitvoeren.

Naast de wapens van Bayonetta zelf stuit je ook vaak op vijanden die, nadat je ze in elkaar hebt gebeukt, wapens achterlaten. Deze wapens hebben ook elk weer hun eigen combo’s, al zijn deze wel een stuk beperkter als die van je eigen wapens. Ook blijven deze wapens niet altijd bruikbaar. Een meter geeft aan hoeveel klappen je nog kan uitdelen voordat ze kapot gaan.

Dodelijke gespleten haarpunten

Nou zijn die combo’s natuurlijk leuk voor het kleinere schorem van engelen, maar voor het grotere gespuis hebben we betere moves nodig. Mag ik u voorstellen aan het sexy pakje van Bayonetta, wat tevens haar haardos is. Het kapsel van Bayonetta is haar gevaarlijkste wapen. Hiermee kan je namelijk Wicked Weave Attacks mee uitvoeren. Als je een lange combo succesvol uitvoert vormt het magische haar van Bayonetta nog even een been of arm om de aanval wat extra kracht te geven. Heb je echter zelfs daar niet genoeg aan dan zijn er nog altijd de Torture Attacks.

Naarmate je speelt vul je door combo’s te doen een magie meter. Als deze éénmaal vol is kun je een Torture Attack doen waarmee je een harde finishing move uit de kast haalt om vervolgens je vijand bijvoorbeeld in een Iron Maiden te schoppen of onder de guillotine te leggen.

Voor de gigantische eindbazen is er echter nog net iets meer nodig en hier komen de Climax Attacks in de game. Dit zijn de moeder van alle finishing moves waarbij je monsterlijke draken, vogels en spinnen oproept om je vijand te grijpen. Vervolgens is het button-bashen geslagen om zoveel mogelijk gigaton schade aan te richten en punten te scoren. Toen was die eens zo grote eindbaas opeens niks meer dan een overgebleven hoofd of romp.

Timing en shoppen

Wat natuurlijk ook niet kan ontbreken in een action game is de ontwijk knop. Door op het allerlaatste moment een aanval te ontwijken activeer je Witch time (lees: slow motion). Nu kan je voor een korte periode even ongestoord keiharde combo’s uitvoeren en geloof ons, deze tijd wil je nuttig besteden want deze game is zeker niet makkelijk.

Nadat je hier en daar menig engelenbloed hebt laten vloeien kan je de halo’s die ze laten vallen oprapen. En als dat nog niet genoeg is wordt er aan het einde van elke chapter je prestaties gemeten en krijg je een trofee voor je prestaties. Dit varieert van een stenen trofee voor wanneer het slecht ging tot aan een platina trofee voor wanneer het uitmuntend ging. Hier krijg je ook weer meer halo punten voor, dus je wordt continu gedreven om het zo goed mogelijk te doen. Deze halo’s kan je gaan uitgeven in de in-game store. In deze winkel kan je onder andere nieuwe moves, outfits en lolly’s die je leven weer bijvullen aanschaffen.

Ruwe randjes

Je merkt het al, met de gameplay zit het wel snor. Qua presentatie weet Bayonetta wat indrukwekkende situaties op je beeld te toveren. De gehele game straalt over-de-top actie uit. Wees dus niet verrast als je het ene moment in een orkaan aan het vechten bent terwijl je springt van auto naar auto en vervolgens midden in een maalstroom een baas aan het bevechten bent. Ondanks dat de situaties waarin je belandt erg indrukwekkend zijn, is de visuele pracht van de game nooit fantastisch. De game ziet er zeker niet slecht uit, maar door screen tearing en hier en daar een framerate drop is Bayonetta een wat slechtere port te noemen van de Xbox 360 versie. Er zitten wat indrukwekkende character models in het spel, maar door de graphics ziet het er allemaal wat onafgemaakt uit.

Bij de muziek snijdt het spreekwoordelijke mes aan twee kanten. De stijl van Japanse pop met jazz elementen past prima in de game, maar af en toe is de muziek zo opgefokt dat je er helemaal zenuwachtig van wordt. Gelukkig kent Bayonetta ook wat rustmomenten met wat simpele puzzels waardoor je even wat rustigere muziek te horen krijgt. De voice-overs zijn van goede kwaliteit, maar niks speciaals. Af en toe zal je eerder om de acteurs lachen dan om de grappen die ze maken, maar dat ligt puur aan de vertaling van het Japans naar het Engels.

Wat de grootste ergenis van Bayonetta is, zijn niet de ongepolijste graphics maar de tergend lange laadtijden. Je kan gerust even naar beneden lopen en een drankje pakken, want de game laat je op sommige momenten maar liefst een hele minuut wachten voordat je weer verder kan. Dit komt ook niet één keer voor, maar constant als je naar de in-game store wilt gaan of als je een volgende chapter begint. Hier had een installatie misschien bij kunnen helpen, maar helaas is deze niet aanwezig.

Conclusie

Bayonetta is een action game waar alles aan klopt op de punten waarvan je verwacht dat het zou kloppen. De gameplay is diepgaand, maar nooit onbeheersbaar en voelt met elk wapen weer nieuw en vers aan. De framerate drops en laadtijden zijn de grootste ergenissen. In een tijd als deze zijn dit punten die weggewerkt hadden moeten worden. Ondanks deze minpunten slaagt Bayonetta erin om een fantastische ervaring neer te zetten en is wellicht de beste action game die we in jaren hebben gespeeld. Wees alleen wel gewaarschuwd: deze game is zeker niet voor doetjes. Bayonetta is de perfecte start van een overladen jaar met games en met de afstembare moeilijkheidsgraad, verzamelbare items en challenge modes zal deze game na aanschaf nog een lange tijd in je PS3 blijven zitten!

Pluspunten:

  • Fantastisch vechtsysteem
  • Grote en indrukwekkende gevechten
  • Brute finishing moves
  • Beste actiegame sinds een lange tijd

Minpunten:

  • Af en toe een framerate drop
  • Tergend lange laadtijden
  • Verhaal totaal niet interessant